Een tijdje geleden sprak ik met een kennis over mijn plannen voor mijn nieuwe website (daar kijk je nu naar, jeej!). Ik vertelde haar dat ik de lessen die ik heb geleerd door de trauma’s uit mijn jeugd en burn-out wilde gebruiken om mijn lezers te helpen. Ook vertelde ik haar hoe mijn leven is veranderd door mijn focus op duurzaamheid, yoga, meditatie en zelfontwikkeling. Vervolgens stelde ze de vraag: “zou je zeggen dat jij een optimist bent?”. Mijn antwoord daarop was: “Ik ben een pessimist die iedere dag optimistisch probeert te zijn”.
Mijn pessimisme gaf me troost
Als student identificeerde ik mijzelf regelmatig als “pessimist”. In iedere situatie wist ik wel de negatieve kant als eerste te belichten. Had ik een tentamen gemaakt, dan ging ik ervanuit dat ik het sowieso niet had gehaald. Solliciteerde ik ergens, dan hield ik er sterk rekening mee dat de keuze niet op mij zou vallen. Ging er iets niet goed, dan wist ik zeker dat het ook nooit meer goed zou komen.
Ik was mij goed bewust van mijn pessimisme en maakte mijzelf wijs dat ik hier niets aan kon doen. Ik heb een vervelende jeugd gehad, bij een allesbehalve positieve moeder, dus hoe kon ik in hemelsnaam optimistisch door het leven gaan?
Mijn pessimisme werd tegelijkertijd ook een manier om mijzelf te troosten en te beschermen tegen de tegenslagen uit het leven. Ik maakte mijzelf wijs dat door altijd uit te gaan van het negatieve, ik mijzelf kon behoeden voor een teleurstelling. Ergens vond ik stiekem ook wel lekker om de pessimist uit te hangen. Altijd zeiken op van alles en nog wat, want eerlijk is eerlijk, een stevig potje klagen kan verdraaid lekker zijn!
Mijn grootste criticus
Behalve dat ik negatief dacht over de wereld om mij heen, was ik ook mijn eigen grootste criticus. Misschien herken je dat wel. Dat stemmetje achterin je hoofd dat er altijd is om je te wijzen op wat je niet goed doet. Niet heel gezellig en zeker niet opbeurend!
Ik deed mijzelf te kort
Nu zie ik in dat ik mijzelf ontzettend tekort deed met mijn manier van denken. Al deze negatieve gedachten en gevoelens hadden absoluut een weerslag op hoe ik mij voelde. Als er iets, zoals verwacht, niet goed ging, dan bleef ik daar lang in hangen. Als er iets wel goed ging, dan was ik dat ook al snel weer vergeten. Ik maakte mijzelf ontzettend down door mijn manier van denken.
Mindfulness veranderde mijn manier van denken
Toen ik tijdens mijn burn-out een cursus mindfulness deed, ontdekte ik voor het eerst dat er een relatie zit tussen hoe je denkt en hoe je je voelt. Dat ik vaak helemaal niet zo blij was, kwam voor een deel door de manier waarop ik dacht.
Ik leerde inzien dat ik niet mijn gedachten ben. Een gedachten is iets dat komt en gaat. Je hoeft het niet voor waar aan te nemen, je hoeft je er niet door mee te laten voeren. Zit je in een negatieve gedachtentrein, dan kun je die stoppen, er afstand van nemen en het los laten. Dit klinkt misschien heel logisch, maar er ging werkelijk een wereld voor mij open!
Ik leerde hoe ik de negatieve gedachten kon vervangen met gedachten die positief, mild en liefdevol zijn. Dus in plaats van bij een afwijzing voor een sollicitatie te denken “Kun je dan ook helemaal niets?” ontdekte ik dat ik ook kon denken “Het is oké dat je teleurgesteld bent. Er kom vast snel iets beters op je pad”. Lief zijn voor jezelf kreeg voor het eerst echt betekenis.
The Law of Attraction
Tijdens mijn zoektocht leerde ik bovendien ook de law of attraction kennen. Dit is een wet die ervanuit gaat dat je aantrekt waar je aandacht aan besteedt. Als je uitgaat van het negatieve, dan trek je het negatieve aan. Ga je uit van het positieve, dan komt dat juist op je pad. Dit, in combinatie met de lessen die ik leerde tijdens de mindfulness, heeft mij ook doen inzien dat ik aan het roer sta van mijn leven. Denk ik negatief, dan wordt mijn leven negatief en andersom.
Vallen en opstaan
Sinds ik dit weet probeer ik iedere dag weer opnieuw de keus te maken om positief door het leven te gaan. Ik zeg absoluut niet dat het mij altijd lukt. Het is een proces van vallen en opstaan. Het pessimistische stemmetje zit nog ergens in mijn achterhoofd en wint het soms. Dat is niet erg. Sterker nog, het is menselijk. Wat van belang is, is hoe snel ik weer in staat ben om terug te keren naar liefdevolle en positieve gedachten.
Denk de komende vijf dagen positief
Mocht jij je herkennen in mijn verhaal, dan wil ik je uitnodigen om de komende vijf dagen te oefenen met positief denken. Iedere keer wanneer je merkt dat je negatief denkt, stop je gedachten, observeer ze, en vervang de gedachten met een positieve gedachten. Deze oefening zal je helpen om je bewust te worden van je gedachtenpatronen. Ook zal het je helpen om liever voor jezelf te zijn. Je zal je snel een stuk opgewekter voelen. Dat wil je, toch?
Laat mij na vijf dagen weten hoe dit voor je is geweest. Hoe was het om zo bewust te worden van je gedachten? Hoe voelde je je voor en na de oefening? Hoe voel je je na de vijf dagen? Je kunt je ervaring met mij delen in de comments hieronder of door een mail te sturen naar hailey@haileynoa.com. Ik ben héél benieuwd naar jouw ervaring!
Vertel eens, noem jij jezelf een optimist of een pessimist?
Ik dacht altijd dat ik nooit zo’n pessimist was, maar nu ik je stuk lees… Ik was ook altijd bang dat ik het niet gehaald zou hebben, terwijl ALLE studenten zeker wisten dat ik het wel gehaald zou hebben. Mmm haha… Anyway: ik ben nu ook he-le-maal weg van The Law of Attraction en mindfulness <3
Ja, grappig he! Ik was precies zo! En inderdaad, al mijn studiegenoten twijfelde er niet aan dat ik het wel zou hebben gehaald! The Law of Attraction en mindfulness maakt het leven toch zoveel mooier! Zo leuk dat jij je op een vergelijkbare weg bevindt!