Vandaag heb ik het grootste deel van mijn dag doorgebracht op de rechtbank. Niet schrikken, ik hoefde niet voor te komen vanwege een strafbaar feit of iets dergelijks. Ik was op de rechtbank als gemachtigde van een werkgever in een arbeidsrecht zaak.
Terwijl ik bezig was met de onderhandelingen met de wederpartij, nam ik even de tijd en keek ik om mij heen. Het was een drukke bedoeling van advocaten en cliënten. Al deze mensen waren op een andere manier in conflict met elkaar of de Staat der Nederlanden. Ik kom het niet helpen mij de vraag te stellen: “wat als advocaten niet meer nodig zouden zijn?”.
Wat als mensen geen ruzie meer met elkaar zouden maken? Elkaar geen onrecht meer zouden aan doen? Als we niemand meer onwaarheden zou spreken, we allemaal eerlijk zouden zijn en we elkaar in onze waarde laten? Als rechters, advocaten en rechtbanken niet meer nodig zouden zijn, omdat iedereen in harmonie en in vrede met elkaar zou leven?
Denk even met me mee? Zou dat niet mooi zijn? Zeker.
Helaas is dit niet hoe de wereld in elkaar zit. Realiteit is dat advocaten nog nodig zijn en blijven. Net als rechters en rechtbanken. Ruzie maken en elkaar onrecht aandoen lijkt onderdeel te zijn van het mens zijn, waardoor wij vroeg of laat op enige wijze onrecht zullen ervaren en op zoek willen naar onze eigen gerechtigheid. Als wij onze gerechtigheid zelf niet kunnen krijgen, kunnen we besluiten een advocaat of jurist in te schakelen die onze gerechtigheid voor ons gaat halen. Met onrust, haat, nijd en volle rechtbanken tot gevolg.
Als mens heb je niet altijd invloed op wat je wordt aangedaan. Als mens heb je wel de mogelijkheid om te besluiten hoe op het onrecht te reageren.
Natuurlijk kan je besluiten boos te worden en op de barricade te springen om je gelijk te halen. Naar mijn mening doen mensen dat te snel.
Het zou misschien niet gek zijn als wij wat vaker zouden besluiten om de ander “de andere wang toe te keren” wanneer wij het gevoel hebben dat ons onrecht wordt aangedaan. Betekent dat ik ervoor pleit dat je over je heen moet laten lopen? Nee, zeker niet. Maar het zou onze samenleving naar mijn mening geen kwaad doen als we elkaar eens wat vaker zouden vergeven en het minder vaak “hogerop zoeken”.
Natuurlijk is dit makkelijker gezegd dat gedaan. Mensen zitten niet zo in elkaar en al van jongs af aan leren we van ons af te bijten. Ook kan het zo zijn dat niet iedere situatie zich er voor leent om de andere wang toe te keren en weg te lopen.
Wel geloof ik dat als ieder individu zich vaker zou afvragen of de onrust die gepaard gaat met de strijd naar “gerechtigheid” het echt waard is, dat er dan misschien al wel een stuk minder advocaten nodig zijn. Zou dat niet mooi zijn?
